Lago Atitlan & Quetzaltenango

Hallo allemaal!
Wees maar niet meer ongerust, ik kan weer van alles eten en voel me weer goed!
Ben nog wel steeds aan de antibiotica natuurlijk, dus weer geen alcohol voor mij...
Nou goed, vrijdag ben ik eindelijk vertrokken naar Panajachel aan het Lago Atitlan. Ik wilde eigenlijk al eerder gaan, maar ja toen werd ik ziek en zag ik dat niet echt zitten. Vrijdag was ik nou ook niet echt zoals je zou zeggen topfit (naar de bank lopen voor geld leek bijna even zwaar dan een vulkaan op...)maar het ging allemaal wel redelijk en het enige wat ik moest doen was van Antigua naar San Pedro de la Laguna komen met shuttle en boot. En dat is gelukt! Ik reisde samen met een Canadees en Engels meisje en we hadden uiteindelijk een kamer met uitzicht op het meer! Dit dorpje is net als Antigua vrij toeristisch, maar niet zo erg als Panajachel wat ook wel ´Gringotenango´ wordt genoemd. Er zijn wel veel Engelstalige mensen die hier in bars en restaurants werken, veel vegetarische restaurants, yogaplekken, massages etc.
Het is echt een erg goede plek om te relaxen met vele uitzichten op het meer en dat hebben we dan ook 2 dagen goed gedaan. En dat had ik ook wel echt nodig om aan te sterken.
Nu ben ik alweer 4 dagen in Quetzaltenango, de tweede stad van Guatemala die eigenlijk door de meesten Xela wordt genoemd.
Ik vertrok maandagochtend met Cassy (Canada) met de hier zogenoemde ´chickenbusses´. Dit zijn oude Amerikaanse schoolbussen die kleurrijk versierd zijn en waar je alles aan boord mee mag nemen, ook kippen, vandaar. Ik had tot nu toe nog niet van deze bussen gebruik gemaakt, omdat ik als meisje alleen liever iets veiliger reis, maar nu was er geen andere optie en ik was samen met Cassy en dat voelt al veel veiliger, samen met iemand!
Ik volg nu elke ochtend van 8 tot 1 Spaanse les. Het is 1 op 1 onderwijs, dus best wel intens, maar ook heel veel aandacht en dus heel goed! We zijn heel veel aan het herhalen en dat is juist wat ik wilde, want het moest er allemaal weer beter ingestampt worden!
Mijn maestra heet Ingrid en vertelt ook veel over de situatie in het land, de corruptie, de bendes, het gewapende conflict dat hier tot 1996 was en de positie van de vrouw hier. Ik ben blij dat ik de lessen heb genomen, want je leert op dat gebied dus ook een heleboel bij. We mogen zo blij zijn in Nederland met hoe alles geregeld is! Hier blijft de corruptie doorgaan en is het zo moeilijk om dingen structureel te vebeteren.
Na de les moet ik naar huis rennen om snel m´n almuerzo te nuttigen, want om half 1 vertrekt de groep vrijwilligers van Caras Alegres richting de buitenwijk Las Rosas.
Daar houdt de stichting na school in het gebouw van Escuela de la Calle ( School van de straat) dus deze kinderopvang. Ze kunnen er tekenen, schilderen, knutselen, spelletjes doen, voetballen etc. Verder worden er ook huiswerklessen gegeven. Daarnaast helpt Caras Alegres door afspraken te regelen en te betalen bij tandartsen, artsen etc. voor diegenen die het nodig hebben. Onze taak als vrijwilligers is eigenlijk het in toom houden van en spelen met de kinderen. Niet zo moeilijk dus en leuk! Ze zijn zo schattig! En totaal niet schuw ofzo, de eerste dag hingen ze al om mn nek.
Druk heb ik het dus!
Ik verblijf trouwens in een gastgezin en dat bevalt me tot nu toe erg goed! Mijn ´moeder´ is al oma en veel van haar kinderen plus kleinkinderen wonen in het huis. Ik heb een eigen kamer en het eten dat ik voorgeschoteld krijg is goed. Komende zondag gaan ze met de hele familie naar het strand in Champerico en Cassy en ik zijn ook uitgenodigd om mee te gaan, leuk he!
Het bevalt me dus wel goed hier. Ik blijf hier nog 1,5 week dus dat komt goed uit. Volgende week heb ik helaas geen les meer, maar dan heb ik wel weer even wat meer tijd om wat meer van de stad te zien en te bepalen waar en hoe ik hierna heenga.
Hopelijk gaat ook alles goed met jullie en hebben jullie veel plezier op de Bevrijdingsfestivals!!
Veel liefs
Anna

Lago Atitlan y Quetzaltenango
Despues del dia en que me fui al hospital para hacer examenes de samgre quise irme por fin a lago atitlan. Me fui con una chica de Canada y una chica de Inglaterra. En este momento todavia estuve enfermita pero no tanto como antes. Los dias siguentes en San Pedro de Atitlan no hicimos mucho y pude relajarme y mejorarme.
El lunes por la mañana Cassy ( de Canada ) y yo nos fuimos en dos ´chickenbuses´ a Xela para tomar clases de español. Esta semana tengo clases por la mañana de 8 a 1.
Al lado de revisar mucho gramatica aprendí mucho sobre la cultura, la política, las pandillas, la corupción en Guatemala y todo.
¡Eso me da cuenta que tengo que ser muy agradecido vivir en Holanda dónde todo está arreglado bien!
Por las tardes trabajo en un proyecto Holandes que se llama Caras Alegres. El proyecto consiste en un lugar donde los niños pueden jugar después de la escuela, en lugar de estar en la calle.
Fue muy divertido jugar con ellos. Me sentí otra vez como cuando era niña y jugaba.
Mi familia donde vivo estas dos semanas es muy amable y la comida es muy rica!
Voy a estar aqui una semana más pero la proxima semana no tengo clases por la mañana.
¡Espero que les vayan bien!
Besos Anna