Potosi, enqueteren en huisfeest

Hai allemaal

Lekker weer is t zo naar ik hoor in Nederland? Beter! Hier is het ook mooi weer, veel zon, met om de 8 dagen ofzo even wat onweer en stortbuien. Maar die zijn nu net geweest dus typ ik dit verhaaltje lekker in de zon in ons tuintje!
Afgelopen weekend zijn Geke en ik naar Potosí gegaan, een stad half zo groot als Sucre die op meer dan 4000 meter ligt. Het is vooral bekend om de zilvermijnen. Je kunt tours boeken die je meenemen in de mijnen en alles laten zien. Dat zouden we zaterdagmiddag gaan doen, maar bij aankomst werd Geke heel ziek, de hoogte, 3 uur slaap, het plattelandse eten, wie weet. Ze kon in ieder geval echt die mijnen niet in en aangezien ik al niet zo heel blij werd bij het idee van door hele nauwe gangetjes kruipen, ging ik ook maar niet. ’s Middags heb ik dus een beetje in Potosí rondgebanjerd in mn eentje, maar ik merkte ook wel echt dat we hoog zaten; licht in je hoofd word je en je merkt t ook echt aan je ademhaling. Zondag voelde Geke zich na een dag en nacht in bed gelukkig weer beter en zijn we nog wel naar de aguas calientes van Tarapaya gegaan. Daar had je een vulkanisch meer genaamd el Ojo del Inca ( het oog van de inca) met helend water op 35 graden. Erg lekker! Daar hebben we toen dus de hele ochtend in gedreven op binnenbanden van een auto. Eerst hadden we t meer helemaal voor onszelf alleen, later kwamen nog twee Canadese jongens die we in t hostel hadden leren kennen. Enig minpuntje aan de dag; ben behoorlijk verbrand! In Sucre moet ik me al goed insmeren, omdat je zo hoog zit en de zon fel is, maar daar, nog hoger, drijvend in t water kon geen zonnebrand haast meer helpen!
Deze week hebben we trouwens ook de census in Rio Chico, op t platteland afgemaakt. Dinsdag gingen we weer voor een nachtje en heb ik een paar enquetes meer kunnen doen. Maar ook weer niet zo heel veel meer aangezien heel veel families die in onze steekproef zaten alleen maar een huis daar hadden maar verder in Santa Cruz of Sucre wonen. Zo hebben we echt iets van 20% niet kunnen enqueteren en dat zal zeker gevolgen hebben voor de analyse en betrouwbaarheid. Maar goed, we konden er verder niet zoveel meer aan doen.
Eindelijk hebben we ook vrijdag weer twee interviews gedaan in El Tejar, een van de wijken in Sucre met twee families. We werden geïntroduceerd door de padre daar en daarom konden we zonder enige problemen met ze praten. Het ging ok en we zijn vooral blij dat we nu eindelijk echt met die interviews begonnen zijn, want we moeten er nog een heleboel en we hebben nu nog maar 7 weken hier! Gelukkig hebben we ook al wat afspraken voor interviews voor volgende week.
Vrijdag hadden we ook een party voor de mensen van Pasos gepland. We hadden goed ingeslagen wat betreft de drank en eten. We hebben geprobeerd wat Nederlandse hapjes te maken zoals gevulde eieren en pannekoeken met spek. Dat laatste lukte helaas niet echt door gebrekkige pannen, maar de rest was lekker. We hadden ook nog stroopwafels en we hadden van de Joyride een boel Nederlandse liedjes gekopieerd, zodat we ook wat konden laten horen. Met geleende boxjes van de manager daar, kwam t helemaal goed en ging iedereen op een gegeven moment wel dansen! Er waren nog best veel mensen gekomen en het was heel gezellig! Zeker een succes. Over een maandje doen we t weer, dan is Geke namelijk jarig, weer een reden!
Volgende week is het de Semana Santa, dat groots gevierd wordt hier en aangezien we natuurlijk niet met ons onderzoek bij parochies kunnen komen aanzetten gaan we een paar dagen naar de zoutvlaktes van Uyuni, moet heel mooi zijn!
Liefs Anna